Zagospodarowanie resztek pożniwnych w szczególności po zbiorze kukurydzy stanowi często problem dla rolnika.
Metod zagospodarowania resztek pożniwnych po kukurydzy jest wiele. Każdy rolnik sam musi podjąć decyzję o wyborze określonej metody, gdyż zna on najlepiej możliwości techniczne swojego gospodarstwa, stan żyzności gleby i warunki pogodowe. Najlepiej też potrafi ocenić stan pola po zbiorze kukurydzy, jakie narzędzie zastosować i wie jakie są wymagania rośliny następczej.
Po zbiorze kukurydzy na ziarno lub CCM, na polu pozostaje duża masa resztek pożniwnych, czyli łodygi, liście, rdzenie kolbowe oraz liście okrywowe kolb. W zależności od uprawianej odmiany od 15 do ponad 30 t/ha. Przy uprawie kukurydzy na ziarno stosunek suchej masy plonu do suchej masy resztek pożniwnych wynosi 1:1,5, natomiast w przypadku CCM wynosi 1:1,2. Słoma kukurydziana ma niewielką wartość pokarmowa dla zwierząt, a ze względu na późny termin zbioru ziarna i kolb bardzo często jest porażona grzybami pleśniowymi oraz gdy gleba jest wilgotna, materiał roślinny jest zanieczyszczony glebą - nie nadaje się na paszę. Posiada natomiast dużą wartość nawozową, zawiera więcej składników pokarmowych niż słoma zbóż czy rzepaku, równoważną prawie połowie dawki obornika. Ilość składników pokarmowych w resztkach pożniwnych kukurydzy jest dwukrotnie większa niż w takiej masie zbóż. Ich wykorzystanie z przyorania wynosi podobnie jak dla obornika. Dlatego słomę kukurydzianą najlepiej jest dokładnie rozdrobnić podczas zbioru, potem wymieszać z wierzchnią warstwą gleby, następnie przyorać. Taki sposób postępowania jest wskazany zarówno ze względów agrotechnicznych i ekonomicznych. Resztki pożniwne kukurydzy spełniają wiele funkcji, jak m.in.:
- są źródłem składników pokarmowych,
- wzbogacają glebę w masę organiczną, z której powstaje próchnica,
- polepszają właściwości fizyko – chemiczne gleb,
- rozdrobnione i przyorane resztki pożniwne powodują zniszczenie zimującej w nich np. omacnicy prosowianki,
- ułatwiają przygotowanie gleby pod wysiew roślin następczych.
Brona talerzowa z talerzami ząbkowanymi ustawionymi pod małym kątem intensywnie mieszają z glebą nie pocięte łodygi kukurydzy
Zagospodarowanie resztek pożniwnych kukurydzy powinno być wykonane jak najszybciej po zbiorze, ponieważ im dłuższy będzie czas ich rozkładu po wymieszaniu z glebą, tym więcej składników będzie dostępnych dla roślin w przyszłym roku.
Słoma kukurydziana pozostająca na powierzchni pola nie przyczynia się do wzbogacania gleby w materię organiczną.
Resztki pożniwne w porównaniu z innymi nawozami organicznymi /np. obornik/ zawiera dużo suchej masy, węgla a mało azotu. W słomie kukurydzianej stosunek C:N wynosi około 60:1, np. w oborniku wynosi 20:1. Wprowadzenie do gleby masy organicznej zasobnej w węgiel a ubogiej w azot powoduje intensywny rozwój mikroorganizmów, następuje brak azotu w...