Ciepła jesień zawsze sprzyja występowaniu szkodników, które w zależności od całego cyklu pogody mogą być w tym terminie większym lub mniejszym zagrożeniem. Wysialiśmy w tym roku odmiany zaprawione środkami owadobójczymi, dzięki czemu rośliny w pierwszych fazach rozwojowych były bezpieczne. Ale co dalej?

Wiosenne wznowienie wegetacji wiąże się zagrożenie ze strony chowaczy łodygowych, które mogą powodować znaczne spadki plonu, nawet powyżej 30 proc. Szybko pojawia się także słodyszek rzepakowy. Termin nalotów i nasilenie są uzależnione przede wszystkim od warunków pogodowych – głównie temperatury.

Rzepakowi w okresie około kwitnienia zagrażają różne choroby, w tym głównie zgnilizna twardzikowa, czerń krzyżowych i szara pleśń. Nalatują na niego także szkodniki: słodyszek rzepakowy i chowacz podobnik.

Pojawiające się w okresie wschodów rzepaku szkodniki i choroby istotnie wpływają na wielkość plonu rzepaku ozimego. Najlepszym sposobem ograniczania strat w pierwszych fazach wzrostu roślin jest stosowanie zapraw nasiennych.

Występowanie pchełki rzepakowej jest zróżnicowane w poszczególnych rejonach kraju i zależne od warunków klimatycznych. Liczny pojaw pchełek stwarza poważne zagrożenie dla młodych roślin rzepaku, dlatego ograniczanie szkodników w pierwszych fazach rozwoju ma kluczowe znaczenie dla wielkości plonu.

Odpowiednia ochrona wschodów rzepaku przed szkodnikami ma kluczowy wpływ na dalszy rozwój roślin i ostatecznie na wielkość plonu. Osłabione żerowaniem szkodników rośliny dodatkowo mają obniżoną mrozoodporność i są bardziej podatne na porażenia przez patogeny.