Chcąc dobrze dobrać nawożenie kukurydzy należy rozpocząć od doboru stanowiska glebowego. Kukurydza nie lubi gleb podmokłych, zimnych, bardzo ciężkich, ilastych i suchych. Stanowisko pod kukurydzę powinno zawierać jak najwięcej próchnicy i co najmniej średnią zasobność przyswajalnych form fosforu, potasu i magnezu.

Pierwszym i podstawowym krokiem w wyborze sposobu nawożenia uprawy, w tym wypadku kukurydzy jest oznaczenie odczynu gleby, czyli jej pH oraz bilansu składników pokarmowych pozostałych w glebie po roślinie przedplonowej.

Zboża jare wymagają odpowiedniego nawożenia fosforem, potasem i magnezem. Ważnym ich źródłem mogą być nawozy naturalne. Wyjaśniamy, jakie ilości składników wnoszą obornik, gnojowica czy gnojówka.

Zboża jare wymagają zbilansowanego nawożenia przedsiewnego fosforem i potasem. Składniki pokarmowe mogą być stosowane w okresie jesiennym przed orką zimową, względnie na wiosnę przed zabiegami przygotowującymi glebę do siewu roślin.

W uprawie kukurydzy składniki pokarmowe można dostarczać zarówno w postaci nawozów mineralnych, jak i naturalnych. Dawki zastosowanych w okresie wiosennym nawozów mineralnych zależą od wcześniejszej aplikacji nawozów naturalnych, rodzaju gleby i jej żyzności oraz przewidywanego plonu ziarna czy spodziewanego plonu suchej masy w przypadku uprawy kukurydzy na kiszonkę.