Stosując w uprawie kukurydzy nowoczesne rozwiązania stabilizujące zawartość azotu w glebie, można uzyskać poprawę skuteczności nawożenia azotowego roślin. Zabezpieczając azot w glebie, realnie zwiększa się plon kukurydzy.
Kukurydza należy do roślin o dużych potrzebach pokarmowych. Do wyprodukowania 1 tony ziarna i odpowiedniej ilości słomy pobiera ona z gleby średnio 29 kg azotu, 13 kg fosforu (w przeliczeniu na P2O5), 33 kg potasu (K2O), 9 kg magnezu (MgO) i 8 kg wapnia (CaO). Nawożenie kukurydzy uzależnione jest w dużym stopniu od dynamiki pobierania składników pokarmowych przez roślinę.
W początkowych fazach rozwojowych kukurydza czerpie niewielkie ilości składników pokarmowych, a intensywne pobieranie rozpoczyna w momencie osiągnięcia fazy 7-8 liści, które stopniowo wzrasta. W przypadku azotu intensywne pobieranie tego składnika pokarmowego rozpoczyna się kilka dni przed kwitnieniem i zwiększa aż do momentu dojrzewania. Z kolei maksimum pobierania potasu przypada na okres kwitnienia roślin, po czym zapotrzebowanie rośliny na ten składnik pokarmowy się zmniejsza.
Dawki zastosowanego azotu i potasu powinny być dostosowane do rzeczywistych potrzeb rośliny, gdyż nadmiar azotu może się przyczyniać do opóźniania wytwarzania i dojrzewania kolb, z kolei nadmiar potasu – może się wiązać z wysoką zawartością tego składnika w paszy (w przypadku uprawy kukurydzy na kiszonkę).
Potas, fosfor i mikroelementy
Kukurydza ma mniejsze zapotrzebowanie na fosfor w porównaniu do azotu i potasu. Nawozy fosforowe i potasowe najlepiej wysiewać jesienią, a w przypadku uprawy kukurydzy na kiszonkę w plonie wtórnym – przed siewem. Z nawozów fosforowych zalecane jest stosowanie superfosfatów, a z nawozów potasowych – siarczanu potasu lub wysokoprocentowych soli potasowych. Duży wpływ na wzrost i rozwój roślin odgrywa magnez i wapń, a z mikroelementów – cynk, bor i miedź. Kukurydza jest jedną z nielicznych roślin pobierających więcej magnezu niż wapnia.
W nawożeniu kukurydzy ważną rolę odgrywają nawozy naturalne. W uprawie kukurydzy na ziarno w okresie jesiennym można stosować obornik lub gnojowicę. W przypadku użycia obornika wskazane jest przykrycie go glebą. W uprawie kukurydzy na kiszonkę zalecane jest stosowanie obornika w okresie jesiennym, względnie gnojowicy jesienią, a na glebach lżejszych na przedwiośniu.
W przypadku nawozów mineralnych w uprawie kukurydzy dobrze sprawdzają się nawozy azotowe wolno działające, ze względu na fakt pobierania azotu przez roślinę przez cały okres wegetacji. Są to między innymi mocznik, saletra amonowa, a na glebach zasadowych – siarczan amonu.
Azot na dobry start kukurydzy
Stosowanie nawozów azotowych uzależnione jest od rodzaju gleby. Na glebach o dobrze rozbudowanym kompleksie sorpcyjnym nawozy te zaleca się stosować w całości przed siewem roślin, przy czym ważne jest ich dobre przykrycie i wymieszanie z glebą. Z kolei na glebach lżejszych wskazany jest podział dawki azotu, z czego 30–50 proc. należy zastosować przed siewem kukurydzy. Pozostałą część – od wschodów roślin do momentu osiągnięcia przez rośliny wysokości 20–30 cm, czyli do czasu, gdy nawożenie roślin będzie jeszcze możliwe ze względu na ich wysokość. Należy przy tym pamiętać, że nawożenie azotowe często wiąże się ze stratami azotu z gleby w wyniku wymywania w głębsze warstwy profilu glebowego czy ulatniania się do atmosfery. Straty te zwiększają się wraz ze wzrostem pH gleby, przy czym są relatywnie wysokie w glebach o pH 7,6–8,3.
Nawóz azotowy i stabilizator
Stosując w uprawie kukurydzy nowoczesne rozwiązania stabilizujące zawartość azotu w glebie, można uzyskać poprawę skuteczności nawożenia azotowego roślin. N-Lock™, stabilizując azot, umożliwia roślinom dostęp do jego optymalnej ilości w środowisku wzrostu roślin – bez konieczności zmiany poziomu nawożenia. Ten inhibitor nitryfikacji pozwala utrzymać azot w glebie w formie dobrze przyswajalnej dla roślin, a mianowicie w formie amonowej. Zabezpieczony azot skutkuje zwiększeniem plonów kukurydzy.
Stabilizator azotu N-Lock™ można stosować z wieloma nawozami, m.in. z: saletrą amonową, siarczanem amonu, RSM™ i mocznikiem oraz nawozami naturalnymi, takimi jak obornik i gnojowica. Dzięki zastosowaniu stabilizatora azotu uzyskuje się większą elastyczność w terminach aplikacji różnych nawozów azotowych.
W uprawie kukurydzy stabilizator N-Lock™ stosuje się przed siewem kukurydzy w jednorazowej dawce w ilości 2,5 l/ha. W przypadku aplikacji nawozu granulowanego (np. siarczanu amonu, saletry amonowej, mocznika) N-Lock™ należy użyć do 5 dni przed lub do 5 dni po wysiewie nawozu. Aplikację stabilizatora należy przeprowadzić z wykorzystaniem opryskiwacza polowego, stosując 100-300 l/ha wody. W przypadku nawozów naturalnych stabilizator azotu stosuje się kilka dni przed zastosowaniem nawozu, względnie tuż po aplikacji nawozów naturalnych. Należy pamiętać, że przy użyciu przedsiewnym N-Lock™ z nawozami mineralnymi czy naturalnymi powinno się je wymieszać z glebą jak najszybciej.
Polecamy Waszej uwadze także ten tekst z naszego bloga - Jak zatrzymać azot w glebie?
dr hab. Marzena S. Brodowska